DÜŞLER

Bir güneş gibiydi İlk okuduğun gün Dökülürdü alfabeden Kitaba koşardın her gün

Elma satan çocuk Çıkmazdı aklından Delik ayakkabısı Çığlık atardı sepetten

Düzeltti yazıları Çift çizgili defter Ve renk renk fişler iplere dizilirdi heceler

Okul bahçende Uçardı salıncak Unutulmaz bayramlar Önünden geçti tek tek

Kırılan sesinde Taştı sokaklar Ayak izinde Uyumadı akşamlar

O oyuncak O renk Yorgun düşse de Tınmadı yürek

Her gün Oynadı çocuklar Tutuştu sokaklar Çoğaldı anılar

Öğrendin sonunda

Topraktan yağmurdan Her geçen günde Büyürmüş insan

Şakaklarındaki kar Görünse de her yerden O çocuk dalgınlığın Taştı yoldan

Hasan OKURSOY