top of page

GÖKHAN VE ARKADAŞLARI

Yılların arkasından akşam akşam çocukluğumdu konuşan


bir masada arkadaşları ve gökhan bana çocukluk ve gençlik anılarımı hatırlatan


şu yaşlı yüreğimde anılarımdır gelip giden


yalnızlığımın karanlığından yaşlı geçkin yüreğim yaşadıklarımı solur arkamdan


bir tutam ışık ne güzeldir gecenin başlayan deminde


ah! o günler ah! kaybolup giden umutlar ah! o çocukluğum

saklambaç oynadığım bekillinin gannörüsü oğlakçılar bayırı ince sokak ve çalıkla yakı yanımıza düşer tek tek


onların sıcaklığı sarar beni çocukluğum gençliğim saklambaçta saklandığım yer konuşur birden


o günleri ararken sımsıcak sardınız yüreğimi gökhan alpagut aytekin cumhur arif, ali hakan, levent yılmaz sizleri buldum bugün


diyor ki alpagut tatadaki topladığımız üzümler salkım salkım küçük bir odada tıkılıp sıkılsa da narin ruhum


giderim gruba doğru gıdım gıdım tasalanmayın bir gün sizi de bulurum


tefekler dürümünde tuzludur başkadır tadı dişlerini kamaştırır ah üzümlerin alacası tatlı ekşi arasıdır


o uzayıp giden yollarda bir avgan sessizliği ürpertir seni susuzluğunda dalıp gidersin korkunda uzaklara düşersin


orada sabah ayazı kömür kokusu siner urbana sımsıcak gelir gidersin gökhan alpagut ay tekin cumhur arif ali hakan levent yılmaz o saklandığım yerde beni kimse bulamaz


Hasan OKURSOY



4 görüntüleme0 yorum
Post: Blog2_Post
bottom of page