Sen sen ol Hiçbir göze olma keder Çekme kavuna bıçak Sonra olursun heder
Bazen acın Bakışında kanar O eski günler Yüreğinde yanar
Her gün Selinde uzaklar Kalemde şiir taşar Ateşinde yalnızlık parlar
Kışın köyde Üşür kuşlar Sesinde gülüşünde Umut olur arkadaşlar
Paslanmış kilitten Alınmaz haber Saçlarını sıfır numara Tıraş eder berber
Her gün Akşam olur Sabah gün doğar Gölgeni solur
Örste Dağılır kıvılcım Pencere pervazından Sızar acın
Öfkelenme Batmasın güneşin Çoğalıp gelsin O gülüşün
Kuyudaki Çıkrık sesini Uzaklar getirsin Belki duyarsın
O günler Kilden külden Artık sana ulaşmaz Böyle yalnız kalırsın
Hasan OKURSOY
