Çocukluğumuzda Mezardaki çaput ağacı Bizi acılarımızda toplardı Bir baş soğan Sacta pişmiş çörek Tuzunda tatlanırdı
Neler unuttuk? Orada nelerimiz kaldı? Bir konuşsa akşamüstü Bir yanımız kanar Bir yanımız korkar Bağladığımız çaputtan Acımız sarkar
Güzeldi yaşadıklarımız Çocukluğumuzda Serindi gölgemiz Sokaklarımızda Esip gürlerdi çocukluğumuz Her gün bir arada
Ne arayan ne soran var Karanlıkta kaldı anılar Esen bir rüzgarda Savrulur o günler
O ıssız virane sokaklarda Bırak kalsın neşemiz Çığlık atsın kırlangıç Baharda açsın çiçeğimiz
Yayılsın kokusunda güneş Çamlıkta akasyamız
Getirmese kimse Halkalı şeker karamela Ağlamaz çocukluğumuz Tutuşur durur orada Bekler sevincimiz
Ne güzel olur Çocuk kalsak hepimiz Çiçek çiçek açsak Olmasa savaşlarımız Oyunlarımızda Bitmese sevincimiz
Koca su aksa Yine şırıl şırıl Hiç batmasa gün Oynasak gürül gürül
Yağsa kar Kaşıklasak kar helvası Uzatıp dursak güne Ağlamaz çocukluğumuz
Hasan OKURSOY
