Bu soğuk günde Geçmiş bir hançer Yıkıklar üstümde Uğuldar her yer
Kimse bilmez Bendeki yalnızlığı Şimdi karışır şaraba Ocağım köze döner
Şiir denizdir Pencereden göz kırpar Doğan güne özlemdir Kırık nardan bakar
Bir yanım sana koşar Bir yanım uzaklara kaçar Bazen savrulur içim dışım Bende kalan gölgemde uzar
Ne zaman görsem karamele Çocukluğum koşar O günler sesimde taşar Yağmur dağlardan aşar
Bazen Seni görünce İçim içime sığmaz Denizim taşar
Ark kıyısında nane Kokusunda şaşar Koca su akar Anılar koşar
Pişmanlığım Gökte bulutlanır Birden yağmur saçar Acım yollara taşar
Islığımda Akşam olur Karda buzda Avlum solur
İçimde bir yara Ara sıra sızlar Orada şiirim Solur kalır
Sonunda düşer yaprak Yüreğime batar pıtrak Bazen seslenir o günler Oralardan paytak paytak
Aynasında Akşam akşam Küser yaşım Kaçar bakışım
Bir yaprak gibi
Güze varmadan Gün günü kurutur Yağmur dünü unutur
BoÅŸuna uÄŸraÅŸma
Bende kalan soluk Bu son yorgunluk Kırık nar ve yalnızlık
Hasan OKURSOY
