Her ev Ekmek aş ister Eğer götüremezsen Eve hüzün çöker
Kimi gül koklar Kimi diken tutar Konuşmaz uzaklar Gün günü çeker
İnsan her yıl Dört mevsim yaşar Kırık pervazından Ömür taşar
Geçmiş yıllardan Çocukluğundan Arkadaşlarından Anılar tek tek düşer
Ve akÅŸam olur
Fırlatılmış taşlar gibi Gökte yıldızlar doğar Bir de rüzgar çıkar
Hasan OKURSOY
