UÇURUM

Kim özlemez gençliğini? Çocukluğunu ana kucağını Bursa bıçağında Gülen delikanlı yüzünü

O günlere Konmaz noktalar Düşer yollara Dünden kalanlar

Şimdi yanar elinde Küçük anılar Saçaklardan Düşer damlalar

Kanar eylül Koşar sonbahar Bir de kış Ve konuşur bahar

Bahçende sardunya Dört mevsim Yeşil yeşil baksa da O günleri arar

Artık geçti ömrün Gidilmez dağ ardına Ocakta dursa da korun Kalır yalnızlığında

Uçan kuşa Sözün geçmez taşa Zonklar sabah akşam Böğründe bir yara

Çarpıp durma her yerde Çocukluğundaki çaput topa Oyunların teper içinde Karanlık olmaz onda

Aldanmaz zaman Saklandığın köprü altında Telaşın soluyup dursa da Yüreğin titrer ucunda

Herkes gidince Bakarsın yüzünde Uçurum üşür Kalırsın yalnızlığında

Hasan OKURSOY