ÖĞLE VAKTİ

Güne not düşme

Yalnızlık yola serer

Gelir çatar öğle vakti

Akşama söyler birer birer

Resimlere düşer ikindi

Yine yazları el eder

Sonunda ömür biter

Dalgınlığın da gider

Şu tekleyen soluğun

Saçlarında seker

Son yelinde ihtiyarlığın

Anılardan geçmişi döker

İçindeki orman

Dinmek bilmez uğuldar

Güne dalgınlık düşer

Her yer çağıldar

Esip dursa da yel

Dağ sessizliğini özler

Kuşlar kanat çırpar

Uzakları düşler

Bazen uzaklarda

Gurbet rendeye döner

Dülger solur yongasında

Koca su düşlerine siner

Hasan OKURSOY