KIRIK AYNALAR

Gün günü aratır Boğulur bakışın Kalır bir satır Kokusunda solur ıtır

Yaşam bu Bazen sarılmaz yarası Anılar yokluğuna düşer Geçmişte kalır darası

İnsan bazen de Bıraktığı kışa benzer Bir de elinde fener Güneş buzu çözer

Kim giderse gitsin Geride bir hüzün bekler Haklı haksız ayırmaz Bunu kim fark eder?

Her istasyon her liman Biraz hüzün kokar Çiçekler solar Kapılar gıcırdar

Gidebildiğin kadar git Artık göstermez kırık aynalar Solumaz seni akşamlar Her şey yeniden başlar

Hasan OKURSOY