top of page

YOLLAR-27

Güncelleme tarihi: 26 Ağu 2022

TELAŞINDA KALANLAR

İnsan gidince arkasında ne bırakır? Bakışları, her yerde boşluğundan taşar. Bir de bıraktıkları, yavaş yavaş söner ve unutulur. Solmuş bir resim, belki anısında kurumuş bir çiçek, bir kitabın sayfaları arasında gülümser.

İnsanın yolu uzun da olsa, sıcaklar kavursa da hedefe yavaş yavaş yürüyerek de gider.

Telaşında kalanlar bazen sevindirir. Ağaç dallarında seken kuş sesleri, ağustosta başka taşar. İnsan bazen bilmez yalnızlığını, onu hep yanında taşır. Bir şiirden bir dörtlük yollara fısıldar. Nerede bir yangın olsa, dumanı anızında tüter, içi yanar.

Bundan mı nedir? İnsan çocukluğuna koşar.

Ey deniz! Ey gök! Hükümranlığın rüzgarında hep böyle mi uğuldar? Her yangında dağların çığlık mı atar?

Derelerin yatağından kopup böyle canlar alır da böyle mi akar? Çocuk gün günü aratır, her gün bir eve acı düşer. İnsan daha yorulur, bilimden, akıldan ayrıldıkça yanlışlar içinde böyle boğulur. Karadeniz’de okurken, çalışırken bir şey öğrendim. “Dere büküne ve denizden kazanılan araziye ev yapılmaz, eninde sonunda dere de deniz de hakkını alır” Diye.

Yıllar buna tanıklık yaptı, bugün olduğu gibi yarın da tanıklığına devam edecek.

Aslında bir atasözümüz;

“"Dere yatağına ev yapma sel alır, tepeye harman yapma yel alır, yetmişinden sonra evlenme el alır.” Diye bu durumu çok güzel anlatmış.

Kim ne söylerse söylesin, doğanın bir dili var, onun karşısında bilime ve akla uymazsan intikamı da acı olur. Bugün yaşadıklarımızın göstergesi budur.

Bugün de bir şiirimi sizlerle paylaşarak yazımı bitirmek isterim.

ARA SIRA

Ara sıra çıkıp gel Tam pencereden bak Beni pervazımdan gözle Çocuk getirdiklerini anlat


Sessizliğimde Çağır o günleri dal dal Gecemde uykusuzluğumda Kaybolma dönüp dur yanımda kal


Ara sıra kov yalnızlığımı Öyle uzakta durma Hep yanımda kal Koca suyu anlat


Neden bilmem? Bazen insan küçülür durur Neden isli lambalarda solur? Aydınlatmaz hep karanlık olur


Bak akşam oldu Yine yaram kanadı Dağ ardından güneş Yavaş yavaş kayboldu


İnsan yaşlanınca

Her yeri uçurum sanır Sonbaharı güzü iyi tanır Kırıklarında bir başka üşür


Hasan OKURSOY 23 Ağustos 2021 Mordoğan

Not; Resim, Lastik-İş sitesinden alınmıştır.




3 görüntüleme0 yorum
Post: Blog2_Post
bottom of page